Wederzijde afhankelijkheid
In mijn ideaalbeeld mag iedereen zichzelf zijn, worden verschillen gekoesterd en talenten gestimuleerd. Om zo het volle potentieel van de groep te kunnen benutten. Daarin volgt iedereen zijn eigen weg, maar zijn we ook allemaal van elkaar afhankelijk: interdependentie. Een diepe onderlinge verbondenheid, waarin het geheel meer is dan de som der delen. Zo hebben we elkaar nodig om verder te komen in onze ontwikkeling. Om daarmee invloed te kunnen uitoefenen op onze omgeving. Deze ideeën vloeien voort uit het systeemdenken. Meer weten hierover? Kijk bij wat mij inspireert.
Het systeemdenken is een manier van kijken naar de wereld, waarin alles met elkaar samenhangt.
Alles stroomt
Want in die omgeving is alles continu in beweging: Pantha Rhei. Alles stroomt. Er is continu dynamiek. Wil je van betekenis zijn in die omgeving, dan moet je goed weten wat van elkaar bent en wat je met elkaar te doen hebt. Om samen verder te komen en te kunnen veranderen, zijn er verbindingen nodig. Door te communiceren kunnen we van en met elkaar leren. Nieuwe verbindingen maken en bestaande versterken.
Ik wil mensen door gezonde communicatie meer met elkaar laten verbinden.
Vertrouwen is de basis
Maar daar heb je wel vertrouwen voor nodig. Vertrouwen is de basis van teamwork, zoals ook weergegeven in de pyramide van Lencioni. Want zonder vertrouwen kun je geen conflicten aangaan. Die nodig zijn om je te ontwikkelen. Zonder conflicten, geen betrokkenheid. Zonder betrokkenheid, geen verantwoordelijkheid. En zonder verantwoordelijkheid, geen resultaat.
De 3 voorwaarden van succesvolle verandering: (psychologische) veiligheid, verbinding en vertrouwen.
Boven- en onderstroom
Vertrouwen krijg je alleen als je jezelf bent. Maar veel mensen zeggen niet wat ze denken of voelen, maar passen zich aan aan de geldende norm: de bovenstroom. Vaak uit angst om alleen te staan of oordelen van anderen uit de groep. Ze voelen zich niet veilig genoeg. De gevoelens en meningen gaan vervolgens hun weg vinden in de onderstroom via saboterend gedrag. Greg en Myrna Lewis zette dit gedrag in de methode Deep democracy overzichtelijk op een sabotagelijn.
Je hebt altijd een keuze:
Wel willen, niet durven, toch doen = vertrouwen.
Wel willen, niet durven, niet doen = angst.
Iedereen is uniek
Hierdoor wordt het volle potentieel van de groep niet benut, komen alle talenten niet optimaal tot ontplooiing en houdt het systeem zichzelf in stand. Dit is zonde en minder effectief. Ieder mens is uniek en van waarde, elk met hun eigen talenten en uitdagingen. Die diversiteit is wat ons als samenleving rijker maakt. Want als je helemaal jezelf bent, ben je op je mooist. Authentiek.
Door ongemak, ontstaat na reflectie de mogelijkheid tot groei.
Meer weten over wat mij drijft en motiveert? Kijk dan bij inspiratie.